کد مطلب:3475 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چگونه ميتوان به آساني با مسائل برخورد كرد؟

اگر مقصود از آسان گرفتن مسائل، سهلانگاري و بي اعتنايي نسبت به آنهاست، در مسائل واجب ديني و دنيوي، بر اساس عقل و شرع جايز نيست. و اگر مقصود آن است كه چه كنيم تا كارهاي سخت، آسان شود; بايد بگوييم كه كارهاي سخت بر چند قسم ميباشند و هر قسمي، حكم مخصوص به خود را دارد: 1. سختيهايي كه با توجه به زمينة موجود در فرد، سخت هستند، ولي با تغيير شرايط و ايجاد زمينة مناسب و مساعد، آسان خواهند شد; مانند شخصي كه يك عمر از حرام خودداري نميكرده است، و اگر بخواهد از حرام پرهيز كند در ابتدا برايش سخت است، زيرا حالت تقوا كه در اين حالت پرهيز از گناه براي انسان آسان ميشود ـ برايش به وجودنيامده است و تا به وجود آمدن اين حالت، پرهيز از حرام برايش سخت خواهد بود. اين در حالي است كه اهل تقوا به راحتي از حرام پرهيز ميكنند، بي آن كه سختي زيادي را تحمل كنند; پس برخي كارهاي سخت در زمينههاي مساعد خود، آسان خواهد شد. قرآن در اينباره ميفرمايد: وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُو مَخْرَجًا ;(طلاق،2) هر كس تقوا پيشه كند، خداوند راه نجاتي براي او فراهم ميكند. پيامبر6 ميفرمايد: من آيهاي را ميشناسم كه اگر تمام انسانها دست به دامن آن بزنند، براي حل مشكلات آنها كافي است.( تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 24، ص 236، نشر دارالكتب الاسلامية. )

2. سختيهايي كه در هر زمينه و براي هر كسي همواره دشوار هستند و چارهاي جز عبور از آنها و تحمّل آنها وجود ندارد، سختيهايي هستند كه خداوند دربارة آنها دستور به صبر و شكيبايي ميدهد و خداوند مبتلايان به آن را فقط با جمله إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ;(شرح،6) همانا با هر سختي آساني خواهد بود. تسلاّ ميدهد. از جمله اين موارد، امتحانهاي الهي است كه بنده بايد با استقامت و پايداري، از آن سربلند بيرون بيايد: وَلَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الاْ ?َمْوَ َلِ وَ الاْ ?َنفُسِ وَ الثَّمَرَ َتِ وَبَشِّرِ الصَّـَبِرِين # الَّذِينَ إِذَآ أَصَـَبَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُوَّاْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّـآ إِلَيْهِ رَ َجِعُونَ ;(بقره،155ـ156) قطعاً شما را با چيزي از ترس، گرسنگي و كاهش در مالها و جانها و ميوهها آزمايش ميكنيم; و بشارت ده به استقامت كنندگان، آنها كه هر گاه مصيبتي به ايشان ميرسد، ميگويند: ما از آن خداييم و به سوي او باز ميگرديم.